Pereta e son pòt de leit

Benjamin Rabier

Fabla revirada per Adrien Lassié

Lo sorelh punteva a l’orison,
Pereta quitet sa maison
Per anar d’una cama agila
Portar au mercat de la vila
Quauques litres de bona leit
E un hromatge qu’avé hèit.
La bana suu cap bien pausada,
La pelha pro haut retrossada,
Que compteva tot doçament
Quant anevar ganhar d’argent.
Voleva per en har bon usatge
Crompar cent ueus a l’estalatge
Aquò haré dens son esperit
Autant de possins espelits
Qu’elheveré tota soleta
Sus lo pradèu de sa maiseta.
Quan seren devenguts porets
N’i auré pas qu’a los vender e lavetz
Prener un joen pòrc a la plaça
Quan la bestia seré grassa
D’une vaca e de son veteth
Poiré agranir son tropeth.
Atau devindré shens partatge
La mei rica de son vilatge.
Solida de son resultat
Se bota a sautar de gaitat
Mès trabucant sus una peira
Tomba de long dens la carreira
E la leit de s’esparejar
E lo pòt de s’esbrigalhar.
Adiu veteth, adiu riquessa
Tot es perdut, quala grana tristessa,
Adiu reves aneantits
Lo sable los a englotits
Qu’èra hòrt tristoneta
En s’en tornant, Pereta.